ΒΑΔΙΣΗ
Βλέποντας το μωρό να κάνει τα πρώτα του βήματα, δημιουργείται στους γονείς ένα μοναδικό συναίσθημα ευχαρίστησης και περηφάνιας. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πως το να περπατήσει ένα παιδί είναι μία απαιτητική και σκληρή δουλειά για εκείνο, η οποία θέλει υπομονή και επιμονή. Το μωρό θα χρειαστεί να περάσει
πρώτα από διάφορα στάδια για να φτάσει στο σημείο να περπατήσει.
Η εκπαίδευση ξεκινάει όταν τα μωρά είναι ακόμα μέσα στην κούνια. Ρίχνουν κλωτσιές ή αναπηδούν μέσα σ’ αυτή, κάνοντας ένα είδος εξάσκησης ενδυναμώνοντας τους μύες των ποδιών τους, για να μπορέσουν αργότερα να σταθούν και να περπατήσουν. Παρακάτω αναφέρονται συνοπτικά τα στάδια ανάπτυξης της βάδισης:
- 5 μηνών: κάθεται με στήριξη
- 6 μηνών: γυρίζει από μπρούμυτα ανάσκελα
- 7 μηνών: κάθεται μόνο του
- 8 μηνών: «στέκεται» όταν του κρατήσουν τα χέρια
- 9 μηνών: μπουσουλάει
- 10 μηνών: πιάνεται από έπιπλα και σηκώνεται
- 11 μηνών: κάνει τα πρώτα του βήματα όταν το κρατάνε από το χέρι
- 1 έτους: στέκεται μόνο του όρθιο
- 13 μηνών: σκαρφαλώνει σε έπιπλα και περπατάει πλέον μόνο του
- 15 μηνών: περπατάει μόνο του και πάει προς τα πίσω
Κατά μέσο όρο, τα παιδιά αρχίζουν να περπατάνε από την ηλικία των 12 έως 15 μηνών. Παρόλα αυτά, κάθε παιδί ακολουθεί διαφορετικούς ρυθμούς και μπορεί ακόμα κάποιο να παραλείψει ένα ή δύο στάδια και να πάει στα αμέσως επόμενα. Όταν ένα παιδί πρωτομαθαίνει να περπατάει χρησιμοποιεί ένα πρότυπο βάδισης το οποίο είναι διαφορετικό από αυτό του ενήλικα, με ανοικτή βάση στήριξης, μικρότερα και πιο γρήγορα βήματα. Στην ηλικία των τριών ετών το πρότυπο βάδισης μοιάζει με αυτό του ενήλικα. Παρόλα αυτά, σε μερικές περιπτώσεις ο γονέας μπορεί να παρατηρήσει κάτι μη φυσιολογικό στον τρόπο βάδισης του παιδιού του.
Παρακάτω, αναφέρονται πρότυπα βάδισης, τα οποία όταν παραμένουν πέραν του φυσιολογικού ηλικιακού ορίου θεωρούνται παθολογικά:
- Η βάδιση στις μύτες των ποδιών δεν θεωρείται παθολογία μέχρι την ηλικία των 3 ετών.
- Ραιβά γόνατα: συνήθως είναι εμφανή στα νήπια όταν αρχίζουν να βαδίζουν. Στα άτομα που έχουν ραιβά γόνατα η απόσταση μεταξύ των γονάτων είναι μεγαλύτερη από το φυσιολογικό. Τα ραιβά γόνατα εξελίσσονται σε βλαισά σε αρκετές περιπτώσεις.
- Βλαισά γόνατα (κρότων γόνατα): είναι όταν τα γόνατα του παιδιού τρίβονται ή χτυπάνε το ένα το άλλο κατά τη βάδιση αλλά οι αστράγαλοι παραμένουν χώρια. Τα άτομα με βλαισά γόνατα η απόσταση μεταξύ των γονάτων είναι μικρότερη από το φυσιολογικό ενώ η απόσταση των μεταξύ αστραγάλων είναι αυξημένη, δημιουργώντας μια απόκλιση προς τα έξω. Αυτό είναι σύνηθες και ανησυχίες θα πρέπει να υπάρξουν αν αυτή η βάδιση συνεχιστεί μετά την ηλικία των έξι.
- Βλαισοπλατυποδία: είναι όταν το πόδι του παιδιού κατά τη βάδιση στρέφεται προς τα μέσα και δεν κοιτάζει ευθεία, το οποίο σε σοβαρές περιπτώσεις προκαλεί πτώσεις του παιδιού στο σπίτι ή το σχολείο.
- Προσαγωγή μεταταρσίων (σχήμα C).
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις καλό θα είναι οι γονείς να απευθύνονται σε κάποιον ειδικό όταν βλέπει ότι αυτό το πρότυπο βάδισης συνεχίζει να εμμένει.
ΧΑΤΖΗΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ- ΕΡΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑ