Φανταστείτε το εξής:
Κάθεστε ήρεμοι στο καναπέ και το παιδί σας εντοπίζει ένα παιχνίδι LEGO με χιλιάδες μικρά κομματάκια, με το οποίο θέλει απεγνωσμένα να παίξει. Εσείς του αρνείστε να το πάρει και τότε τον πιάνει μία έντονη κρίση θυμού, πέφτει στο πάτωμα, κλαίει δυνατά, φωνάζει, ουρλιάζει και τρέμει από τα νεύρα του. Ορισμένες φορές ο έντονος αυτός θυμός μπορεί να κάνει το παιδί επιθετικό προς το γονέα, χωρίς να έχει εκείνη τη στιγμή αυτοέλεγχο και χωρίς να αντιλαμβάνεται το τι κάνει.
Εκείνη τη στιγμή το πρώτο πράγμα που θα σκεφτεί ο γονιός είναι να φωνάξει στο παιδί, να το μαλώσει, να τον βάλει τιμωρία ή ακόμα και να χειροδικήσει απέναντί του, όταν πλέον έχει βγει και ο ίδιος εκτός ελέγχου. Ωστόσο, όλες οι παραπάνω αντιδράσεις αντί να αμβλύνουν το πρόβλημα, αντίθετα θα το θα οξύνουν περισσότερο.
Σίγουρα το να έρθει ένας γονιός αντιμέτωπος με το παιδί σε μία τέτοια συναισθηματική κατάσταση δεν είναι εύκολη υπόθεση, πόσο μάλλον όταν ο ίδιος είναι κουρασμένος, ή έχει μόλις γυρίσει από τη δουλειά. Είναι λοιπόν αρκετά δύσκολο το να διατηρήσει την υπομονή του και να αντιμετωπίσει το πρόβλημα με μεθοδικότητα, διαλλακτικότητα και διπλωματία.
- Αρχικά λοιπόν, θα πρέπει να σκεφτούμε ότι το παιδί μας μιμείται. Οπότε όποια αντίδραση κι αν έχουμε εκείνη τη στιγμή, το παιδί θα την αντιγράψει και θα την οικειοποιηθεί. Αν λοιπόν ο γονιός εκείνη την ώρα αντιδράσει έντονα και επιθετικά, θα κάνει ακριβώς το ίδιο και το παιδί του. Δοκιμάστε λοιπόν να παίρνετε βαθιές ανάσες, να ακούτε χαλαρωτική μουσική, ή να πηγαίνετε μία βόλτα όταν είστε συναισθηματικά φορτισμένοι.
- Αφήνουμε στα παιδιά λίγο χώρο και χρόνο να ηρεμήσουν και έπειτα εξηγούμε για ποιο λόγο είμαστε δυσαρεστημένοι μαζί τους. Θα πρέπει να καταλάβουν ότι θυμώσαμε με τη συμπεριφορά τους και όχι με τα ίδια τα παιδιά. Στη συνέχεια προσπαθούμε να τα πάρουμε μία αγκαλιά και να δείξουμε την αγάπη μας προς εκείνα, ώστε να καταλάβουν ότι τα σεβόμαστε και τα αγαπάμε ακόμα. Συχνά τα παιδιά έχουν τέτοιες ανασφάλειες αγάπης από τους γονείς τους.
- Θέτουμε σαφή όρια στα παιδιά και υπενθυμίζουμε σε καθημερινή βάση τους κανόνες που πρέπει αυστηρά να τηρούν στο σπίτι. Εάν η διαδικασία αυτή γίνεται κάθε μέρα και δεν αφήνουμε στα παιδιά το περιθώριο να αποφασίζουν εκείνα για μας ή να μας χειρίζονται, τότε θα μας είναι ακόμα πιο εύκολο αργότερα να αντιμετωπίσουμε μία κρίση θυμού ( tantrum). Δεν μπορούμε να έχουμε την απαίτηση από ένα παιδί να αντιδράσει σωστά σε μία κατάσταση, όταν δε του έχουμε μάθει εμείς οι ίδιοι τον τρόπο και δε του έχουμε ξεκαθαρίσει τα όριά μας.
- Η ενίσχυση είναι μία εξαιρετική μέθοδος αντιμετώπισης του θυμού, είτε είναι θετική είτε αρνητική. Ωστόσο, ειδικοί τονίζουν ότι η θετική ενίσχυση επιφέρει καλύτερα αποτελέσματα στη συμπεριφορά των παιδιών. Μία μέθοδος θετικής ενίσχυσης μπορεί να είναι ένας πίνακας με αυτοκόλλητα που θα κερδίζει το παιδί, ή σφραγίδες, ή χαμογελαστές φατσούλες, ή κάποια μικρή έκπληξη που θα κερδίζει στο τέλος κάθε βδομάδας εάν η συμπεριφορά του ήταν σωστή.
- Συνήθως τα παιδιά δε ξέρουν πώς να αντιμετωπίσουν το θυμό τους και γι’ αυτό το λόγο βγαίνουν εκτός εαυτού εκείνη τη στιγμή. Δοκιμάστε μαζί με τα παιδιά κάποιες τεχνικές οι οποίες θα τα βοηθήσει να ηρεμήσουν . Πάρτε για παράδειγμα, μαζί κάποιες βαθιές ανάσες (σα να φουσκώνετε ένα μπαλόνι, σα να φυσάτε ένα λουλούδι, σα να σβήνετε κάποιο κερί). Αρχίστε να γελάτε ψεύτικα και δυνατά, ώστε να μπορέσει να εκτονωθεί χωρίς θυμό και επιθετικότητα. Συνήθως το ψεύτικο γέλιο οδηγεί σε αληθινό γέλιο, αλλά ακόμα κι αν δε συμβεί κάτι τέτοιο, σίγουρα θα έχει βοηθήσει πολύ στο να ηρεμήσει το παιδί.
- Αγοράστε αντικείμενα τα οποία βοηθάνε στη μείωση το στρες και του θυμού και μοιραστείτε τα με το παιδί. Χρησιμοποιήστε πλαστελίνη, μαλακές μπαλίτσες, spinner.